ರವಿ ಕಾಣದ್ದು

  ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಬಂದಾಗ ಇನ್ಫೋಸಿಸ್ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಡೈರೆಕ್ಟರ್ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ನಾರಾಯಣ ಮೂರ್ತಿ ಕೂಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ಮುಂಗೋಪ ಹೆಚ್ಚು. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸೆಕ್ರೆಟರಿಯ ಮೇಲೆ ಕೋಪ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ಆಲೋಚನೆಯ ರೀತಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು.  ಭಾರತದಿಂದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರನ್ನು ಹೊರದೇಶಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿಸಿ ಹಣ ಮಾಡುವ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಬಾಡಿ ಶಾಪರ್ಸ್ ಎಂದು ವ್ಯಂಗ್ಯದಿಂದ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆಯನ್ನು ಮೂರ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು.   ಕೆ.ಎಸ್.ಆರ್.ಟಿ.ಸಿ.ಗೆ ಟಿಕೆಟಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನು ಅವರು ನಿಶ್ಶುಲ್ಕವಾಗಿ ತಯಾರಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಟ್ರಾಕ್ಸ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಈ ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಇಂಜಿನಿಯರುಗಳು ಅನೇಕ ತಿಂಗಳು ದುಡಿದರು.  ಬಹುಶಃ ಇಂಥ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಬೇರೆಡೆ ನಡೆದಿರಲಾರವು.   ಸುಧಾ ಮೂರ್ತಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಹುಶಃ ಎರಡು ವರ್ಷ ವಯಸಾಗಿದ್ದ ಮಗನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾವು ಮಗುವನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಿದರೆ ಮೂರ್ತಿ "ಇವನ ಜೊತೆ ಹುಷಾರು, ಇವನು ಮಹಾ ಅಪಾಯಕಾರಿ ವ್ಯಕ್ತಿ" ಎಂದು ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.  ಅಂದು ಗಣಕಯಂತ್ರಗಳು ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದವು. ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ಜಪಾನ್ ಮಾತ್ರ ಗಣಕಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಭಾರತದಂಥ ದೇಶಕ್ಕೆ ಗಣಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ

ನಾನು ದೆಹಲಿ ಐಐಟಿಯ ನೀಲಗಿರಿ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ವಾರ್ಡನ್ ಆಗಿ ನಿಯುಕ್ತನಾಗಿ ಕೊನೆಗೂ ಮನೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿ ವಾರ್ಡನ್ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ಆ ಮನೆಯ ಸ್ಥಿತಿ ಏನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ದೊಡ್ಡ ತೋಟ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಲು ನನಗೆಲ್ಲಿ ಸಮಯವಿತ್ತು! ಮಗಳಿಗೆ ಆಗತಾನೇ ಒಂದು ವರ್ಷ ತುಂಬಿತ್ತು.  ಅವಳನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದೇ ಒಂದು ಸಾಹಸ. ಅವಳಿಗೆ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿದ್ದ ಶೆಹತೂತ್ ಅಥವಾ ಹಿಪ್ಪುನೇರಳೆ ಮರದಲ್ಲಿ ಉಯ್ಯಾಲೆ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟಳು. ಇಬ್ಬರೂ ಈ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಆಡಿದರು. ದೆಹಲಿಯ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯ ಆಗಲೂ ಹದಗೆಟ್ಟಿತ್ತು. ಮಗಳಿಗೆ ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನೆಗಡಿ, ಕೆಮ್ಮು. ಐಐಟಿಯ ದವಾಖಾನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಗಿಜಿಗಿಜಿ ಜನ ತುಂಬಿರುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣ ನಾವು ಹೊರಗಿನ ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಶರಣಾದೆವು.  ಒಬ್ಬ ಹೋಮಿಯೋಪತಿ ವೈದ್ಯೆಯ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು. ಆಕೆಯ ಕ್ಲಿನಿಕ್ ದೂರದಲ್ಲಿತ್ತು. ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿಬರುತ್ತಿದ್ದಳು.  ಒಮ್ಮೆ ಹೋಮಿಯೋಪತಿಯ ಸಿಹಿಗುಳಿಗೆಗಳ ಬಾಟಲ್ ಮಗಳ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಅವಳು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಸಿಹಿಯ ರುಚಿ ನೋಡಿದಳು..ಹೋಮಿಯೋಪತಿ ಔಷಧಕ್ಕೆ ಕಾಫಿ ಒಂದು ಆಂಟಿಡೋಟ್ ಅಥವಾ ಪ್ರತ್ಯೌಷಧ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಗಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಸಿ ಡಾಕ್ಟರಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಹೋದಳು.  ದೂರದ ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಳಿ ಪದೇಪದೇ ಹೋಗುವುದು

 ಕಬೀರನ ಒಂದು ದ್ವಿಪದಿಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ಎಲ್ಲಿ ಹೆಸರಿದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಿದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಹೆಸರು ಎಂದೂ ಸೇರವು ಒಂದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ತಿಂಗಳು ಮತ್ತು  ನೇಸರು ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರ "ಉತ್ತರ ಧ್ರುವದಿಂ ದಕ್ಷಿಣ ಧ್ರುವಕೂ ಚುಂಬಕ ಗಾಳಿಯು ಬೀಸುತಿದೆ" ಎಂಬ ಸಾಲುಗಳು ನಿಮಗೆ ನೆನಪಾಗಿರಬಹುದು. ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರ ಒಂದು ಕಡೆ  ಹೇಗೆ ಸೇರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೇ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಹೆಸರು ಎಂದೂ ಒಂದೇ ಕಡೆ ಸೇರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಕಬೀರನ ದ್ವಿಪದಿಯ ಸಾರಾಂಶ.  ಕೆಲಸ ಯಾರದೋ ಆದರೂ ಹೆಸರು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ಬೇರೆ ಎಂಬ ವಿಷಯವನ್ನು ನೀವು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ನೋಡುತ್ತೀರಿ.  ಯಾರೋ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಬರೆದದ್ದನ್ನು ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಕಾಪಿ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಈಗ ಬಹಳ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿದೆ.  ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ಲೇಜಿಯರಿಸಮ್ ಎಂಬ ಒಂದು ಇಸಂ ಪದವಿದೆ.   ಆಲೆಕ್ಸ್ ಹೇಯ್ಲಿ ಎಂಬ ಅಮೆರಿಕನ್ ಮೂಲದ ಲೇಖಕ ರೂಟ್ಸ್  ಎಂಬ ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆದ. ಕಪ್ಪು ಅಮೆರಿಕನ್ ಜನರ ಬೇರುಗಳನ್ನು ಶೋಧಿಸುವ ಈ ಕಾದಂಬರಿಯ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ರೂಪ ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ರೀಡರ್ಸ್ ಡೈಜೆಸ್ಟ್ ಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ಆಗ ಅದನ್ನು ಓದಿ ಈ ಜನಾಂಗದವರು ಒಳಗಾದ ಶೋಷಣೆ ಕುರಿತು ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ತೆರೆಯಿತು. ಮುಂದೆ ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಹೆರಾಲ್ಡ್ ಕೊರ್ಲಾಂಡರ್ ಎಂಬ ಲೇಖಕನ ದ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಕೃತಿಯಿಂದ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕದಿಯಲಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಆಪಾದನೆ ಬಂತು.  ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಕೇಸ್ ದಾಖಲಾಯಿತು.

"ಪಪೀಹಾ ರೇ ಪಿವ ಕೀ ಬಾಣೀ ನ ಬೋಲ್" ಎಂದು ಮೀರಾಬಾಯಿ ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಳು. ಬೆದರಿಸಿದಳು ಎಂದರೂ ಸರಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಮುಂದುವರೆದು ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಕೊಕ್ಕು ಕತ್ತರಿಸಿ ಕರಿ ಲವಣ ಉದುರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೆದರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಕೇಳಿದ್ದಾದರೂ ಏನು? ಪಪೀಹಾ ಎಂದರೆ ಪಕ್ಷಿಯ ಒಂದು ಜಾತಿ.  ಮಳೆಗಾಲಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುವುದು ಮತ್ತು ಮಳೆಹನಿಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುವುದು ಅದರ ಜಾತಕದಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಬರೆದಿರುವ ಕಾರಣ ಅದಕ್ಕೆ ಚಾತಕ ಪಕ್ಷಿ ಎಂದೇ ಹೆಸರು.  ಈ ಪಪೀಹಾ ಮಾಡುವ ಸದ್ದು ಚಿವ್ ಚೀವ್ ಎಂದೋ ಪೀವ್ ಪೀವ್ ಎಂದೋ ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ. ಮೀರಾಬಾಯಿಗೆ ಪೀವ್ ಪೀವ್ ಎಂದೇ ಕೇಳಿಸಿತು.  ಪೀವ್ ಎಂದರೆ ಪಿಯಾ ಅಥವಾ ಪ್ರಿಯಾ ಎಂಬುದರ ಗ್ರಾಮ್ಯ ರೂಪ.  ಪಪೀಹಾ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯನನ್ನು ಕರೆದಾಗ ಮೀರಾಬಾಯಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯನಾದ ಗಿರಿಧರನಾಗರನ ನೆನಪಾಗಿ ಪಕ್ಷಿಯ ಮೇಲೆ ಕೋಪ ಬರುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಅಸಹಜ. ಆದರೂ ಏನೂ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಪೊಯೆಟಿಕ್ ಲೈಸೆನ್ಸ್ ಎಂಬುದೊಂದು ಇದೆ ನೋಡಿ.    ಪಪೀಹಾ ಹಕ್ಕಿಯ ಕೂಗಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕರಿಗೆ ಪ್ರೇಮದ ಆರ್ತತೆ ಕೇಳಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಲವ್ ಬರ್ಡ್ ಎಂದೇ ಹೆಸರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ಹಿಚ್ ಕಾಕ್ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ ಬರ್ಡ್ಸ್ ಎಂಬ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕಿಗೆ ನಾಯಕ ಪಂಜರದಲ್ಲಿರುವ ಲವ್ ಬರ್ಡ್ಸ್ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಕಥೆ ನಡೆಯುವುದು ಒಂದು ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿ.  ಅದೇಕೋ ಒಮ್ಮೆಲೇ ದ್ವೀಪದ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ರಾಕ್ಷಸೀ ಗುಣ ಬಂದು ಅವು

"ನೋಡಿ, ನಮ್ಮ ಫ್ರೆಂಡ್ ಒಬ್ಬರು ಹಾಕಿರೋ ಪಟ!" ಎಂದು ಮರಿಗೌಡ ಫೋನ್ ಮುಂದೆಮಾಡಿದರು. ಚಪಾತಿ, ಪಲ್ಯ. "ಇದೇನು ಈ ಸ್ತರಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಹೋಗಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹವಲಯ! ಬೇರೆ ಏನೂ ಹಂಚಲು ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹಂಚುತ್ತಾರೆ ಚಪಾತಿ ಪಲ್ಯ!" ಎಂದು ನಾನು ವಲಯ, ಪಲ್ಯ ಇವುಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಸ ಮಾಡಲು ತ್ರಾಸ ಪಡುತ್ತಾ ಆಶುಕವಿತ್ವ ಮಾಡಿದೆ. ರಾಜಾರಾಂ ಸುಮ್ಮನಿರದೆ "ಅಯ್ಯೋ ದಿಸ್ ಈಸ್ ಬೆಟರ್ ದ್ಯಾನ್ ಜೀ ಎಂ ಅಂಡ್ ಜೀ ಎನ್, ಫ್ರೆಂಡ್ ಶಿಪ್ ರಿಯಲಿ ಬಿಗಿನ್ಸ್ ಟು ಸಿಂಕ್ ದೆನ್!" ಎಂದು ತಮ್ಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕವಿತ್ವ ಮೆರೆದರು. ಫ್ರೆಂಡ್ ಶಿಪ್ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಶಿಪ್ ಮತ್ತು ಸಿಂಕ್ ಎಂಬುದರ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿ ನಾನು ನಕ್ಕೆ. ಮರಿಗೌಡರು ನಗಲಿಲ್ಲ. "ನೋಡಿ, ಇದು ಸೀರಿಯಸ್ ಮ್ಯಾಟರ್. ಅವರು ಹಾಕಿರೋ ಬೇರೆ ಪಟಗಳು ನೋಡಿ" ಎಂದು ಸ್ಕ್ರಾಲ್ ಮಾಡಿದರು. ವೆಜಿಟಬಲ್ ಭಾತ್, ವಾಂಗಿ ಭಾತ್, ಅನ್ನ ಸಾರು, ಇತ್ಯಾದಿ.  "ಯಾಕ್ರೀ ಅವರ ಮನೆಯವರು ಬರ್ಗರ್, ಪಾಸ್ಟಾ, ಕೇಕ್, ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಮಾಡಲ್ವಾ! ಇದೇನು ಮಹಾ ಅನ್ನ ಸಾರು, ತುಂಬಾ ಬೋರು!" "ನೋಡಿ ನಿಮ್ಮಂಥವರು ಹೀಗೆ ಹೇಳೋದರಿಂದಲೇ ಕಣ್ರೀ ನಮ್ಮ ಸನಾತನ ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ಈ ಗತಿ ಬಂದಿರೋದು" ಎಂದು ಮರಿಗೌಡ ಮುನಿಸು ತೋರಿಸಿದರು. "ನೋಡಿ ಮರಿಗೌಡ, ಸಿರಿಧಾನ್ಯ ಈಸ್ ಓಕೆ. ನವಣೆ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು, ರಾಗಿ ಮುದ್ದೆ, ಇವೆಲ್ಲ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಕ್ಯಾಟಗರಿಯಲ್ಲೇ ಬರುತ್ವೆ. ನಮ್ಮ ಫ್

  ಐಐಟಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪೂಜೆ ಎಂದರೆ ವಿಶ್ವಕರ್ಮ ಡೇ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ನನ್ನ ನೆನಪು. ನಮ್ಮ ಡಿಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿನ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಲ್ಯಾಬಿನಲ್ಲೋ ಅಥವಾ ಪವರ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ಸ್ ಲ್ಯಾಬಿನಲ್ಲೋ ಇದನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.  ಬಹುಶಃ ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ಆಯುಧಪೂಜೆ ಇದ್ದಂತೆ ಉತ್ತರದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಕರ್ಮ ಡೇ. ವಿಶ್ವಕರ್ಮ ಒಬ್ಬ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಲೋ ಏನೋ ಈ ರೂಢಿ ನಡೆದುಬಂದಿದೆ.  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಹ್ವಾನವಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಬರುತ್ತಿದ್ದವರು ಕಡಿಮೆ.  ನಮ್ಮ ಡಿಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿನ ಕ್ಲಾಸ್ ಡಿ ನೌಕರರಾದ ಪಂಡಿತ್ ಜೀ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲ ಲ್ಯಾಬ್ ಸಹಾಯಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯೂ ಜರೂರಾಗಿ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದರು. ಪೂಜೆಯ ನಂತರ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಿಹಿತಿಂಡಿ ಪ್ರಸಾದ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು.  ಪೂಜೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣವನ್ನು ಡಿಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿನ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಿಂದ ಚಂದಾ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.  ಐಐಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸೇರಿ ಗಣೇಶನ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸುವುದು ಕೂಡಾ ರೂಢಿಯಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರೊ ಇಂದಿರೇಶನ್ ಅವರು ಐಐಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಷ್ಟು ದಿವಸವೂ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.  ಏನಿಲ್ಲವೆಂದರೂ ಐವತ್ತು ಜನ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಡು, ಭಜನೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ನಂತರ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಸಾದ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಚಂದಾ ಕೇಳುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಇರಲಿಲ್ಲ.  ಪ್ರೊ ಇಂದಿರೇಶನ್ ಅವರು ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರ ಪ್ರೊ ಸುಬ್ಬರಾವ್ ಅಥವಾ ಪ್ರೊ ಮೂರ್ತಿ ಅವರ ಮನ