ರವಿ ಕಾಣದ್ದು

 ನಾನು ಮೊದಲ ಸಲ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಫೋನ್ ಕನೆಕ್ಷನ್ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕೈದು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರೆ ಒಬ್ಬರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇದ್ದರೆ ಹೆಚ್ಚು.   ನಾನು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ತಲುಪಿದ್ದು ಸಂಜೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬಂದಿದ್ದ ದಿನೇಶ್ ನಮ್ಮನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನಂತರ ನಾವು ತಂಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರು. ಆಗಲೇ ಕತ್ತಲಾಗಿತ್ತು.  ಆಯಾಸವಾದರೂ ನಿದ್ದೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ.  ಹೊರಗೆ ಹಿಮಪಾತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಕಿಟಕಿಯ ಮೂಲಕ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲುವುದೇ ಒಂದು ಅಪೂರ್ವ ಅನುಭವ.  ಮರುದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ  ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ತಲುಪಿದೆವೆಂದು ಟೆಲಿಗ್ರಾಮ್ ಕೊಟ್ಟು ಬಂದೆವು.  ಮುಂದೆ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿನಲ್ಲಿ ವಾಸ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆಯುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.   ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಎನ್ನುವವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇತ್ತು. ಬಹುಶಃ ಅದು ಅವರ ಆಫೀಸ್ ನೀಡಿದ ಫೋನ್. ಅವರ  ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕದು. 30x30 ಸೈಟಿನಲ್ಲಿ ಮಾಲೀಕ ಎರಡು ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಬಾಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆ, ಒಂದು ಕೋಣೆ ಮತ್ತು ಹಾಲ್ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ...

 ಅವಳ ಥರ್ಮಾಸ್ ಫ್ಲಾಸ್ಕಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸೂಪ್ ಇನ್ನೂ ಬಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಅವಳೇ ತಣ್ಣಗಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಕಳಿಸಿದ್ದ ಸ್ಯಾಂಡ್ವಿಚ್ ತಿನ್ನಲು ಅವಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವೇ ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ.  ಚೀಸ್ ಸ್ಯಾಂಡ್ವಿಚ್ ಮಾಡಲು ನಾನು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದೆ. ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವಂತೆ ಬ್ರೆಡ್ ಸುತ್ತಲಿನ ಅಂಚನ್ನು ನಾಜೂಕಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿದ ಸ್ಯಾಂಡ್ವಿಚ್ ಯಾರೂ ತಿನ್ನಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ಬುಧವಾರ ಹಲ್ಲಿನ ಡಾಕ್ಟರ್ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲ, ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್ ಮಾಡಲೇ? ಅಥವಾ ಅವರೇ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಾ? ಅಂದು ರಜೆ ಹಾಕಿದ್ದೇ ಆಗಿದೆ ಕ್ಕಿನಿಕ್ಕಿಗೆ ಅವಳ ಅಣ್ಣನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲೇ? ಹಿಂದೆ ಕಾರ್ಲಾಸ್ ಹಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿಯಾದಾಗ ಹೇಗನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಎಂದು ಅಮೆರಿ  ಅವನನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದಳು. ಹಲ್ಲಿನ ಕುಳಿಯ ಅನುಭವ ಅವಳಿಗೆ ಇನ್ನು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಲ್ಲಿನ ಕುಳಿಯನ್ನು ತುಂಬುವ ಅನುಭವವೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಈಗಿರುವುದು  ಗುಂಡಿನ ಕುಳಿಗಳು. ಅವನ್ನು ತುಂಬಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಗನ್ ಹೊತ್ತು ಬಂದವನು ತರಗತಿಯನ್ನು ಹೊಕ್ಕು ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿ ಒಳಗಿದ್ದವರನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕುವ ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷದ ಮುಂಚೆ ಅವಳು ಶೌಚಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಅನುಮತಿ ಕೇಳಿದ್ದಿದ್ದರೆ? ಸತ್ತವರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸರದಿ ಮುಂಚಿನದಾಗಿತ್ತೋ ಕೊನೆಯದೋ ? ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಯಾರಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಕೇಳಲಿ? ಅವಳ ಗೆಳತಿಯರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಸಾಯುವುದನ್ನು ಅವಳು ನೋಡಿದಳೋ? ಹಾನಾ? ಬೆಟ್ಟಿ? ಇಬ್ಬ...

 ನೀರೆಮ್ಮೆಯ ಭುಜಗಳಷ್ಟೇ ಒಣಕಲಾದ ಏಪ್ರಿಲ್ ತಿಂಗಳ ಶುಷ್ಕ ಗಾಳಿ. ಮಿಡತೆಗಳು ಧೂಳು ಕೆರೆಯುತ್ತವೆ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಗೆ ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ತೆಳ್ಳನೆಯ ಕಾಲುಗಳನ್ನು. ಸೈನಿಕರ ಮುಂದೆ ಹಾರಾಡುತ್ತವೆ. ತಗ್ಗಿನ ವಕ್ರಾಕಾರದ ಪಥಗಳಲ್ಲಿ ಪಟಪಟ ಬಡಿಯುವ ರೆಕ್ಕೆಗಳು  ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಮಸುಕು ಮಸುಕು. ಸೈನಿಕರು ಇಂದು ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಗಮನಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಅವರ ಕಣ್ತುಂಬ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ  ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲಿನ ಭಗ್ನಾವಶೇಷ, ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊದ್ದಿಸಿದ ದೇಹಗಳು, ಮತ್ತು ಮೇಲೆ ಉರಿಯುವ ಸೂರ್ಯ, ಅದೆಷ್ಟು ಪ್ರಕಾಶಮಾನ, ಅದೆಷ್ಟು ಕಠೋರ,  ಸಪಾಟ, ಬೆಳ್ಳಗೆ ಬಿಳಿಚಿದ ಸೂರ್ಯ. ಶವಾಗಾರದ ಕಾರ್ಮಿಕರು ಅದೆಷ್ಟು ಮೊಳೆ ಬಡಿಯಬೇಕೋ ಈ ಪ್ರಖರ ಬೆಳಕನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡಲು. ಪ್ರತಿಫಲಿತವಾಗುತ್ತಿದೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಪದಾರ್ಥದಿಂದ, ಸತ್ತವರ ಊದಿಕೊಂಡ ಕಾಲುಗಳಿಂದ, ಮೂಳೆಮೂಳೆ ಕೈಗಳಿಂದ, ತಣ್ಣಗೆ ಕೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಬೆಳ್ಳಗೆ ಹೊಳೆಯುವ ಹಣೆಗಳಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಮಾನ ಬೆಳಕು. ಮೂಲ ಅಮೆರಿಕನ್ ಕವಿತೆ: ಬ್ರಯಾನ್ ಟರ್ನರ್ ಅನುವಾದ: ಸಿ. ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್

 ಸಂಖ್ಯೆಗಳ ಔದಾರ್ಯ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಯಾವುದನ್ನೇ ಯಾರನ್ನೇ ಆಗಲಿ ಎಣಿಸಲು ಬರುತ್ತವೆ ತಟ್ಟೆಗೆ ಎರಡು ಮಾವಿನಕಾಯಿ, ಕೋಣೆಗೆ ಒಂದು ಬಾಗಿಲು, ರಂಗದ ಮೇಲೆ ಎಂಟು ನರ್ತಕಿಯರು ಕೂಡುವ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಮನೆವಾರ್ತೆ ನನಗಿಷ್ಟ - ಎರಡು ಕಪ್ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ ರುಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳಿ - ಮತ್ತು ಆ ಧಾರಾಳತನ :  ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಆರು ಸೇಬು ಬಿದ್ದಿವೆ, ಮರದಿಂದ ಬೀಳುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತೂ ಮೂರು. ಬೆಳ್ಳಿಯಂತೆ ಥಳಥಳ ಹೊಳೆವ ಮೀನುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದೂ ಗುಣಾಕಾರದ ಮರಿಗಳನ್ನು ಹೆರುತ್ತಿವೆ ದೋಣಿಯ ಕೆಳಗೆ ಕಳೆಯುವ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲೂ ಎಂದೂ ನಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಬೇರೆಲ್ಲೋ ಹೋಗಿ ಕೂಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೇ ಐದು ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡನ್ನು ಕಳೆದರೆ ಆ ಎರಡು ಬೇರಾರದೋ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡಿವೆ ಮರದ ಪೊಟರೆ. ದೊಡ್ಡ ಗೊನೆಯಿಂದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಎರಡರ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ತೆಗೆದಿಡುವ ಭಾಗಾಕಾರದಲ್ಲಿದೆ ಒಂದು ಔನ್ನತ್ಯ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೊತೆಯೂ  ಯಾವುದೋ ದೇವರಿಗೆ ನೈವೇದ್ಯ. ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರತಿಸಲವೂ ಆಶ್ಚರ್ಯಕ್ಕೆ ದೂಡುವುದು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವ  ಭಾಗಲಬ್ಧದ ಕಾಣಿಕೆ: ನಲವತ್ತ ಏಳನ್ನು ಹನ್ನೊಂದರಿಂದ  ಭಾಗಿಸಿದರೆ ತಲಾ ನಾಲ್ಕಾದರೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿಯುವ ಮೂರು. ಅಮ್ಮನ ಕರೆಯನ್ನು ಕೇಳದೇ ಹೊರಟ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಎಷ್ಟು ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಕ್ಕದ ಒಂದು ಮುದ್ದುಗರು. ಮೇರಿ ಕಾರ್ನಿಷ್ (ಅಮೆರಿಕನ್ ಕವಯಿತ್ರಿ) ಅನುವಾದ : ಸಿ.ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್