ಫೋನ್ - ಅಂದು, ಇಂದು

 ನಾನು ಮೊದಲ ಸಲ ಅಮೆರಿಕಾಗೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಫೋನ್ ಕನೆಕ್ಷನ್ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕೈದು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರೆ ಒಬ್ಬರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇದ್ದರೆ ಹೆಚ್ಚು.   ನಾನು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ತಲುಪಿದ್ದು ಸಂಜೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬಂದಿದ್ದ ದಿನೇಶ್ ನಮ್ಮನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನಂತರ ನಾವು ತಂಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರು. ಆಗಲೇ ಕತ್ತಲಾಗಿತ್ತು.  ಆಯಾಸವಾದರೂ ನಿದ್ದೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ.  ಹೊರಗೆ ಹಿಮಪಾತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಕಿಟಕಿಯ ಮೂಲಕ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲುವುದೇ ಒಂದು ಅಪೂರ್ವ ಅನುಭವ.  ಮರುದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ  ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ತಲುಪಿದೆವೆಂದು ಟೆಲಿಗ್ರಾಮ್ ಕೊಟ್ಟು ಬಂದೆವು.  ಮುಂದೆ ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟಿನಲ್ಲಿ ವಾಸ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆಯುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.  


ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಎನ್ನುವವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇತ್ತು. ಬಹುಶಃ ಅದು ಅವರ ಆಫೀಸ್ ನೀಡಿದ ಫೋನ್. ಅವರ  ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕದು. 30x30 ಸೈಟಿನಲ್ಲಿ ಮಾಲೀಕ ಎರಡು ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಬಾಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆ, ಒಂದು ಕೋಣೆ ಮತ್ತು ಹಾಲ್ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಸ್ಥಳ. ಅಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅವರ ಮನೆಯ ಫೋನ್ ನಂಬರಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೆ ಅವರು ನಮ್ಮ ತಂದೆಯನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕಾಯುವುದು ದುಬಾರಿ ಬಾಬತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಆಗ ಅಂತರರಾಷ್ಟೀಯ ಕರೆಗಳಿಗೆ  ವಿಪರೀತ ಚಾರ್ಜ್ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ಐದು ನಿಮಿಷ ತಡೆದು ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುವುದು. ನಮ್ಮ ತಂದೆಗೆ ಮೂರು ರೀತಿಯ ಮುಜುಗರ. ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿಯವರ ಮೂಲಕ ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ಅವರ ಫೋನ್ ಬಳಸುವುದು ಒಂದು. ತೀರಾ ಪುಟ್ಟ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಮಕ್ಕಳು, ತಂದೆ ತಾಯಿ, ಮತ್ತು ಮನೆಯಾಕೆಯೊಡನೆ ಇದ್ದ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿಯವರ  ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ತಾವೂ ಹೋಗಿ ಅವರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವುದು ಇನ್ನೊಂದು. ಮಗ ದೂರದಿಂದ ಎರಡು ಸಲ ಫೋನ್ ಮಾಡಬೇಕು, ಅವನಿಗೆ ಖರ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾದೀತು ಎಂಬುದು ಮೂರನೆಯದು. ನಾನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಮಾತಾಡು ಎಂದು ಎಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದರೂ ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿಯನ್ನು ಹೊರತಾಗಿ ಏನೂ ಹೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿ ಅವರಿಗೆ ಉಂಟಾದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನಾನು ಊಹಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು.  ನಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವುದು ಆಗದ ಮಾತು.  ಅವರಿಗೆ ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿ ಅಭ್ಯಾಸವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ! 


ನಾನು ಎರಡನೇ ಸಲ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡರು.  ಈಗ ನಾನು ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಜೊತೆಗೂ ಮಾತಾಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಅವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತಾಡಲೂ ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ!  ನನ್ನ ಫೋನ್ ಬಿಲ್ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಎಂಬ ಮುಜುಗರ!


ನಾನು ದೆಹಲಿ ಐಐಟಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಸಮಸ್ಯೆ. ಮನೆಯಿಂದ  ಸಾಕಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಎಸ್.ಟಿ.ಡಿ. ಬೂತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಮುಂದೆ ಐಐಟಿ ಕ್ಯಾಂಪಸಿನಲ್ಲೇ ಒಂದು ಎಸ್.ಟಿ.ಡಿ. ಬೂತ್ ಬಂದಿದ್ದು ಅನುಕೂಲವಾಯಿತು. 


ಇಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಮೂಲಕ ಮಾತಾಡುವ ಯುವಪೀಳಿಗೆಗೆ ಇವೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರಲಿ ಎಂದು ಬರೆದೆ.  ಇವತ್ತು ಫಾದರ್ಸ್ ಡೇ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ಕರೆ ಬಂದರೆ ಅಥವಾ ನೀವು ಕರೆ ಮಾಡಿದರೆ ಈ ದೂರಸಂವಹನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಇರಲಿ.


#ನೆನಪುಗಳು

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ

ಈ ಬ್ಲಾಗ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪೋಸ್ಟ್‌ಗಳು

"ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ" - ಒಂದು ಮರು ಓದು

ಇಮೇಜ್
ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್  "ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ" ಎನ್ನುವುದು ಕನ್ನಡ ಪ್ರಚಾರಗೀತೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದಿದರೆ ಅದು ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಕನ್ನಡಿಗರ ಜಾಯಮಾನಕ್ಕೆ ನೊಂದು, ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನಾರೂಪದಲ್ಲಿ  ಬರೆದ ಪದ್ಯ ಎಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ ಓ ಕರ್ನಾಟಕ ಹೃದಯ ಶಿವ! ಕರ್ನಾಟಕದ ಹೃದಯ ಮಿಡಿಯಬೇಕಾದದ್ದು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಭಾಷೆಗಳ ಮಿಡಿತವೇ ಹೆಚ್ಚು. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಇದು ಹಾಗೇ ಇತ್ತು, ಈಗಲೂ ಹಾಗೇ ಇದೆ!    ಹೇಗೆ ಶಿವ ತನಗೆ ಸಹಜವಾದ ಡಿಂಡಿಮ ಬಾರಿಸಬೇಕೋ ಹಾಗೇ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹೃದಯ-ಶಿವ ಕನ್ನಡವೆಂಬ ಡಿಂಡಿಮ ಬಾರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕವಿಯ ನೊಂದ ಮನದ ಮೊರೆ. "ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ "ಎಂಬಲ್ಲಿ "ಕನ್ನಡ" ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಒತ್ತು.  ಸತ್ತಂತಿಹರನು ಬಡಿದೆಚ್ಚರಿಸು! ಕಚ್ಚಾಡುವರನು ಕೂಡಿಸಿ ಒಲಿಸು! ಹೊಟ್ಟೆಯ ಕಿಚ್ಚಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರ್ ಸುರಿಸು! ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಳುವ ತೆರದಲಿ ಹರಸು! ಕನ್ನಡ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು  ಕುವೆಂಪು ಮನಗಂಡಿದ್ದರು. ಏಕೀಕರಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ಒಡಕು ಧ್ವನಿಗಳಿದ್ದವು.  "ಅಖಂಡ ಕರ್ನಾಟಕ" ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಒಡಕು ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಎತ್ತುವ ಜನನಾಯಕರ ಬಗ್ಗೆ ಕುವೆಂಪು "ಮುಚ್ಚು ಬಾಯಿ" ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಡುಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡಗೀತೆ - ಒಂದು ಸರಳ ಅರ್ಥವಿವರಣೆ

ಇಮೇಜ್
ಸಿ. ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್  ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡಗೀತೆಯನ್ನು ಹಾಡುವವರಿಗೆ/ಕೇಳುವವರಿಗೆ  ಅದರ ಅರ್ಥ ತಿಳಿಯದೇ ಇದ್ದರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹವನ್ನು ಅವರು ಓದಬಹುದು. ಆದಷ್ಟೂ ಸರಳವಾಗಿ ಕವಿತೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ.   ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ  ಕುವೆಂಪು ಭಾರತವನ್ನು ತಾಯಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಮಗಳಂತೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.  ಇದನ್ನು ಅವರು ರಚಿಸಿದ್ದು ತಮ್ಮ ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲಿ. ಭಾರತಮಾತೆಯ ಮಗಳಾದ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ನಾಡಗೀತೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಗೀತೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅತ್ತ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ, ಇತ್ತ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಂಡಾಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಕುವೆಂಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನೂ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯವನ್ನೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ನಾಡಗೀತೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿ. ಜೈ ಭಾರತ ಜನನಿಯ ತನುಜಾತೆ ಜಯಹೇ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತೆ! ಇಲ್ಲಿ ಕುವೆಂಪು ಭಾರತವನ್ನು ತಾಯಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಮಗಳಂತೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತಮಾತೆಯ ಮಗಳಾದ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ನಾಡಗೀತೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಗೀತೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅತ್ತ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ, ಇತ್ತ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಂಡಾಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಕುವೆಂಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನೂ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯವನ್ನೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಆಡು ಮುಟ್ಟದ ಸೊಪ್ಪಿಲ್ಲ (ಹರಟೆ)

ಇಮೇಜ್
ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್  ಮಾ ಡುವವರು ಆಡರು, ಆಡುವವರು ಮಾಡರು ಎನ್ನುವುದು ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಮಾತಾಯಿತು. ಇಂದು ಯಾವುದೇ ವಸ್ತುವನ್ನು (ತಯಾರು) ಮಾಡಿದವರು ಆsಡ್ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅವರನ್ನು ಯಾರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ?  ಉದಾಹರಣೆಗೆ  ಒಂದು ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹವನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ದೋಸೆಯ ಘಮಘಮ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಿ ಅಥವಾ ದೋಸೆಗೂ   ಹಂಚಿಗೂ ನಡೆಯುವ  ಚೊಂಯ್  ಎಂಬ ಪ್ರೇಮಸಲ್ಲಾಪದಿಂದ  ಆಕರ್ಷಿತರಾಗಿ ಜನ ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ಮುತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ ಒಂದಿತ್ತು. ದೋಸೆ ಎಂದರೆ ಬರೀ ದೋಸೆ ಮಾತ್ರ ಆಗಿದ್ದ ಕಾಲವದು. ಇದು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಇನೊವೇಶನ್ ಯುಗ! ಒಂದು ತೊಂಬತ್ತೊಂಬತ್ತು ವಿಧದ ದೋಸೆಗಳಾದರೂ ಇಂದು ಇವೆ.  "ಚಿನ್ನದ ಬಣ್ಣ ಬರುವವರೆಗೂ ಕಾವಲಿಯ ಮೇಲೆ ಬೇಯಿಸಿ" ಎಂಬ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ಹಿಂದೆ ಅಡುಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು. ಇಂದು ಈ ಸೂಚನೆಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ಅರ್ಥವಿದೆ! ಏಕೆಂದರೆ ಚಿನ್ನದ ಹಾಳೆಯನ್ನೇ  ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಪಲ್ಯದ ಮೇಲೆ ಏರಿಸಿ ಗೋಲ್ಡನ್ ದೋಸಾ ತಯಾರಿಸಿದ್ದಾರೆ!  ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಮಾತು ಎಲ್ಲಿಗೋ ಹೋಯಿತು.  ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹದಲ್ಲಿ  ಇಂಥ ಹೊಸಹೊಸ ಬಗೆಯ ದೋಸೆಗಳನ್ನು  ಮಾಡಿದವನು  ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಆಡದಿದ್ದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ? ತನಗೆ ಸಾಟಿಯೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಜಂಬ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಸಾಲೆದೋಸೆಗೆ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಪೈಪೋಟಿಯಾಗಿ ಪೀಟ್ಜಾ, ಬರ್ಗರ್ ಬಂದಿವೆ! ಹೀಗಾಗಿ ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ