ಈ ವಿಶ್ವವೊಂದು ನಾಟಕರಂಗ


ಮೂಲ - ವಿಲಿಯಂ ಶೇಕ್ಸ್ ಪಿಯರ್ 
ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ - ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್ 
People at Theater
ವಿಶ್ವವೊಂದು ನಾಟಕರಂಗ,
ಎಲ್ಲ ಗಂಡುಹೆಣ್ಣುಗಳೂ ಅಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು;
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಇದೆ ಅವರವರ ಪ್ರವೇಶ-ಪ್ರಸ್ಥಾನ,
ಒಬ್ಬ ಮಾನವನಿಗೆ ಒಂದಲ್ಲ ಹಲವಾರು ಪಾತ್ರ:
ಅವನ ಏಳು ವಯೋಮಾನಗಳು ಏಳು ನಾಟಕಾಂಕಗಳು. 
ಮೊದಲನೆಯ ಅಂಕದಲ್ಲಿ ಹಸುಗೂಸು:
ತಾಯ ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯುವುದು ಬಿಕ್ಕುತ್ತ ಕಕ್ಕುತ್ತ. 
ಮುಂದೆ ಶಾಲಾಬಾಲಕ: ಹೊಳೆವ ಕಣ್ಣಿನ ಸುಕುಮಾರ ಮುಖ 
ಪಾಟೀಚೀಲ ಹೊರಲಾರದೆ ಹೊತ್ತು 
ಬಸವನ ಹುಳು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಹೊರಟ ಗಮ್ಮತ್ತು. 
ನಂತರ ಪ್ರೇಮಿ, ಹಬೆಯ ಒಲೆಯಂತೆ 
ಉಸ್ಸೆಂದು ಆಗಾಗ ನಿಟ್ಟುಸಿರು; ವಿರಹಗೀತೆ 
ಪ್ರೇಮಿಕೆಯ ಕುಡಿಹುಬ್ಬನ್ನು ನೆನೆದು. 
ಮುಂದೆ ಹೋರಾಡಲು ಹೊರಟ ಹುರಿಯಾಳು,
ಚಿರತೆಯ ಮೀಸೆ, ಬಾಯಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಆಣೆಮಾತುಗಳು,
ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ಸರ್ಯದ ಕಿಚ್ಚು 
ಭುಗಿಲೆದ್ದು  ಸಿಟ್ಟು ಜಗಳಕ್ಕೆ ತಿರುಗುವುದು;
ಗೌರವವು ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕದ ನೀರಗುಳ್ಳೆ
ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತೋಪಿನ ಬಾಯಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದರೂ ಸೈ!
ಮತ್ತೂ ಮುಂದೆ ಪಟೇಲ; ನ್ಯಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ
ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ ಜರಿಯ ಉತ್ತರೀಯ ಡೊಳ್ಳು ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ 
ಮೊನಚಾಗಿದೆ ಕಣ್ ದೃಷ್ಟಿ, ನುಣುಪಾಗಿದೆ ದಾಡಿ,
ಬಾಯ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ದೃಷ್ಟಾಂತದ ಮಾತು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮೋಡಿ. 
ಆರನೆಯ ಅಂಕದಲ್ಲಿ ನರಪೇತಲನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಮಾಗಿದ್ದಾನೆ,
ಕನ್ನಡಕ ಕಣ್ಮುಂದೆ; ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೈಯಲ್ಲಿ ನೆರಿಗೆ
ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿಟ್ಟ ಯೌವ್ವನದ ಉಡುಗೆ
ಜಾರುತ್ತದೆ ಸೊಂಟಪಟ್ಟಿ ಇದ್ದರೂ ದೊಗಲಂಬಗಲೆ!
ಒಮ್ಮೆ ಕಂಚಿನಂತಿತ್ತು ಇವನ ಕಂಠ, ಇಂದು ಪೀಪಿಯ ಸದ್ದು!
ಒಮ್ಮೆ ಮಗುವಿನ ಕೀರಲು, ಒಮ್ಮೆ ಗೊರಗೊರ ಗೂರಲು.
ಇನ್ನು ಕಡೆಯ ಅಂಕ - ಇದರೊಂದಿಗೆ ಮುಕ್ತಾಯ 
ಈ ಏಳಂಕದ ಸಾಹಸಮಯ ಅಧ್ಯಾಯ. 
ದ್ವಿತೀಯ ಬಾಲ್ಯದ ಆಗಮನವಾಗಿದೆ; ಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಇವನು ಶೂನ್ಯದತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ 
ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿಲ್ಲ, ನಾಲಗೆಗೆ ರುಚಿಯಿಲ್ಲ, ಏನೂ ಇಲ್ಲ, ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಇಲ್ಲ ಜೊತೆಗೆ. 


ಕವಿತೆಯ ನವಿರು: 

ಶೇಕ್ಸ್ ಪಿಯರ್ ಮಹಾಕವಿಯ "ಆsಸ್ ಯು ಲೈಕ್ ಇಟ್" ಎಂಬ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಒಂದು ಸ್ವಗತದಿಂದ ಆಯ್ದ ಭಾಗ. ಇಲ್ಲಿ ಕವಿ ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನವನ್ನು ಏಳು ಮಜಲುಗಳಲ್ಲಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶೈಶವ, ಬಾಲ್ಯ, ಪ್ರೇಮಿ, ಹುರಿಯಾಳು, ಊರ ಪಟೇಲ, ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಮತ್ತು ತೀರಾ ಹಣ್ಣಾದ ಮುದುಕ. ನಾವು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಈ ಏಳೂ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು. ಇಡೀ ವಿಶ್ವವೇ ಒಂದು ನಾಟಕರಂಗ!

====================
(c) 2014, C.P. Ravikumar
Translation of "All the world is a stage" by William Shakespeare

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು

  1. Original - by William Shakespeare

    All the world's a stage,
    And all the men and women merely players.
    They have their exits and their entrances,
    And one man in his time plays many parts,
    His acts being seven ages. At first the infant,
    Mewling and puking in the nurse's arms.
    Then, the whining school-boy with his satchel
    And shining morning face, creeping like a snail
    Unwillingly to school. And then the lover,
    Sighing like furnace, with a woeful ballad
    Made to his mistress' eyebrow. Then, a soldier,
    Full of strange oaths, and bearded like the pard,
    Jealous in honour, sudden, and quick in quarrel,
    Seeking the bubble reputation
    Even in the cannon's mouth. And then, the justice,
    In fair round belly, with a good capon lined,
    With eyes severe, and beard of formal cut,
    Full of wise saws, and modern instances,
    And so he plays his part. The sixth age shifts
    Into the lean and slippered pantaloon,
    With spectacles on nose and pouch on side,
    His youthful hose, well saved, a world too wide
    For his shrunk shank, and his big manly voice,
    Turning again toward childish treble, pipes
    And whistles in his sound. Last scene of all,
    That ends this strange eventful history,
    Is second childishness and mere oblivion,
    Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ

ಈ ಬ್ಲಾಗ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪೋಸ್ಟ್‌ಗಳು

"ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ" - ಒಂದು ಮರು ಓದು

ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡಗೀತೆ - ಒಂದು ಸರಳ ಅರ್ಥವಿವರಣೆ

ಆಡು ಮುಟ್ಟದ ಸೊಪ್ಪಿಲ್ಲ (ಹರಟೆ)