ಲೋಣಾವಲಾ ನಸುಕು
ಮೂಲ ಕವಿತೆ : ಶೇನ್ ಹಾವ್ಬೋ (ಚೈನಾ)
ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ : ಸಿ. ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್
ಹಕ್ಕಿಹಾಡು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತ್ತದೆ
ಎಣ್ಣೆಯ ಹನಿಗಳಂತೆ.
ನಾನು ಮೇಲೆದ್ದು ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ.
ದೂರದಲ್ಲಿ ಮಂಜಿನ ಪರದೆಯ ಮೂಲಕ ನನಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾನೆ
ನದೀತೀರದಲ್ಲಿ ಕುಕ್ಕರುಗಾಲಲ್ಲಿ ಬಹಿರ್ದೆಸೆಗೆ ಕುಳಿತ
ಬಿಳಿಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟ ಒಬ್ಬ ಇಂಡಿಯನ್.
ಈ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನಾನು ಓದಿದ್ದೇನಲ್ಲ
ಬಹಳ ಹಿಂದೆ
ಇಂಡಿಯಾ ಕುರಿತು ನೈಪಾಲ್ ಅವರ ಕಹಿಬರಹಗಳಲ್ಲಿ -
ಆತ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾನೆ
ನದೀತೀರದಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ಬಹಿರ್ದೆಸೆಗೆ ಕುಕ್ಕರಿಸಿ
ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುವ ಇಂಡಿಯನ್ನರ ಸಾಲು.
ನಾನು ಕಣ್ಣು ಅಗಲಿಸಿ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ,
ಬಹಿರ್ದೆಸೆಗೆ ಕುಳಿತ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರನ್ನು ನೋಡುವ ಸೆಳೆತದಿಂದ.
ನನಗೆ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ,
ನದಿಯ ತೀರದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಇಂಡಿಯನ್ನರೂ ಕುಕ್ಕರಿಸಿಲ್ಲ.
ಅಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಅಲ್ಲಾಡದೆ ನಿಂತಿರುವುದು
ಒಂದು ಬಿಳಿ ಕೊಕ್ಕರೆ.
Birdsong trickles in like eardrops.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿI get up, get dressed,
step outside.
In the distance, through the mist of dawn I see
an Indian in white squatting by the river taking a shit.
I read this scene
in Naipaul’s harsh writings on India
ages ago -
he describes
a row of Indians
squatting by the river taking a shit,
shitting while chatting
as if hobnobbing.
So I widen my eyes,
crane my neck,
keen to see more shitting people,
only to discover
I saw wrong.
There is no Indian in white squatting by the river,
just a white egret,
motionless,
standing there.