ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರಾದರೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಬಹುದಾಗಿತ್ತು
ಮೂಲ ರಚನೆ : ಮಹಾತ್ಮಾ ಕಬೀರ್
ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ : ಸಿ. ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್
ಓದುವ ಮುನ್ನ: ಕಬೀರನ ಈ ರಚನೆಯನ್ನು "ಭಜನೆ" ಅಥವಾ "ಕೀರ್ತನೆ" ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ಅಷ್ಟು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಕಬೀರ ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ದೇವರನ್ನು ಭಜಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ, ಯಾರ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನೂ ಹೊಗಳುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಜೀವನದ ಕಹಿ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು. ಎಲ್ಲರೂ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿನ ಧಂಧೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡು ಜೀವನದ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಮರೆತಿರುವುದು ಅವನಿಗೆ ಸೋಜಿಗ ತರುತ್ತಿದೆ. "ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುವುದು, ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರಾದರೆ ಎಬ್ಬಿಸಿ ಹೇಳಬಹುದಾಗಿತ್ತು!" ಎಂದು ಅವನು ಮರುಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿರುವುದು ನಮ್ಮ ಬದುಕು ನಶ್ವರ ಎಂಬ ಸತ್ಯ. ನಮ್ಮ ಶರೀರದಲ್ಲಿರುವುದು ನೀರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವುದು ವಾಯು. ಹೇಗೆ ಮಂಜಿನ ಹನಿಯನ್ನು ಗಾಳಿ ಆರಿಸಿ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವುದೋ ಹಾಗೆ ಒಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ಶರೀರವೂ ನಾಶವಾಗುವುದು ಖಂಡಿತ ಎಂಬುದು ಕಬೀರನ ವಾಣಿ. ಜೀವನವು ಒಂದು ಅನಾದಿ ಅನಂತ ನದಿ. ಹೊಳೆಯ ಆಳ-ಹರಿವು ಇವುಗಳ ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಹೊರಟ ಅಂಬಿಗನಿಗೆ ಮೃತ್ಯು ಕೊರಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದೆ. ದೋಣಿಗೆ ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಿದ ಹಾಗೆ ಅಂಬಿಗನ ಕೊರಳಿಗೆ ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಿದೆ ಎಂಬ ರೂಪಕ ಕೂಡಾ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ.
ಎಲ್ಲ ಮರೆಸಿದೆ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡು ಎಲ್ಲರಿಗೂ
ನೀರಿನ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ ವಾಯು
ಒಣಗುವುದು ಒಂದು ದಿನ ಹೊಳೆವ ಹನಿಮಂಜು
ಅಂಬಿಗನಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಹೊಳೆಯ ಆಳ ವಿಸ್ತಾರ
ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಅವನ ಕೊರಳಿಗೊಂದು ಹಗ್ಗ
ಮನೆಯೊಳಗಿರುವ ವಸ್ತು ಕಾಣದೇ ಕುರುಡನ ಕಣ್ಣಿಗೆ
ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ ಹೊರಗೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹಣತೆ
ಹರಡುತ್ತಿದೆ ಸುಡುಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದಿದೆ ಇಡೀ ಕಾಡಿಗೆ
ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದಾನೆ ದಾರಿ ತೋರುವ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ
ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಕಬೀರ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಲ್ಲರೂ
ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವಿರಿ ತೊಟ್ಟ ಲಂಗೋಟಿಯನ್ನೂ
इक दु होयँ उन्हैं समुझावौं
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿसबहि भुलाने पेटके धन्धा।
पानी घोड पवन असवरवा
ढरकि परै जस ओसक बुन्दा॥ १॥
गहिरी नदी अगम बहै धरवा
खेवन-हार के पडिगा फन्दा।
घर की वस्तु नजर नहि आवत
दियना बारिके ढूँढत अन्धा॥ २॥
लागी आगि सबै बन जरिगा
बिन गुरुज्ञान भटकिगा बन्दा।
कहै कबीर सुनो भाई साधो
जाय लंगोटी झारि के बन्दा॥ ३॥
very nice poem
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು!
ಅಳಿಸಿ