ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಜಮೀನು ಬೇಕು? - 1



ಮೂಲ ರಷ್ಯನ್ ಕತೆ - ಲಿಯೋ ಟಾಲ್ಸ್ ಟಾಯ್ 
ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ - ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್ 

ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ತಂಗಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಒಮ್ಮೆ ಅಕ್ಕ ಪಟ್ಟಣದಿಂದ ಬಂದಳು. ಅಕ್ಕನಿಗೆ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿದ್ದ ವ್ಯಾಪಾರಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಮದುವೆಯಾಗಿತ್ತು. ತಂಗಿಯನ್ನು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಕೃಷಿಕನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಮಾಡುವೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಚಹಾ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಹರಟುವಾಗ ಅಕ್ಕ ಪಟ್ಟಣದ ಜೀವನವನ್ನು ಹೊಗಳಿದಳು. ತಾವು ಎಷ್ಟು ಆರಾಮವಾಗಿದ್ದೇವೆ, ತಮ್ಮ ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆಗಳು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ತಮ್ಮ ಆಹಾರ-ವಿಹಾರಗಳು ಎಷ್ಟು ದಿವಿನಾಗಿವೆ, ನೋಡಲು-ಮಾಡಲು ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದಿದೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಿದಳು ಕಿರಿಯವಳಿಗೆ ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೆಣಕಿದಂತಾಯಿತು. ಅವಳು ಪಟ್ಟಣದ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೀಳಾಗಿ ಮಾತಾಡಿದಳು. ಹಳ್ಳಿಯ ರೈತನ ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ಹೊಗಳಿದಳು. "ನನಗೆ ನೀನು ಏನೇ ಕೊಟ್ಟರೂ ನನಗೆ ಈ ಬದುಕಿನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಏನೂ ಬೇಡ. ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಒರಟಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ನಮಗೆ ಯಾವ ಆತಂಕವೂ ಇಲ್ಲ.  ಲಾಭ-ನಷ್ಟಗಳು ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರು ಅಂತ ಗಾದೆ ಕೇಳಿದ್ದೀಯಲ್ಲ! ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡವರ ಕತೆ ನಾನೂ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ - ಇವತ್ತು ಐಶ್ವರ್ಯದಲ್ಲಿ ಉರುಳಾಡಿದವರು ನಾಳೆ ತಿರುಪೆ ಬೇಡಿದ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನೂ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ನಾವೇ ಮೇಲು. ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ  ಅಷ್ಟೊಂದು ರಂಗಿಲ್ಲದೇ ಇರಬಹುದು, ನಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಹೆಚ್ಚು ಹಣಕಾಸು ಇಲ್ಲದೇ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ಉಡಲಿಕ್ಕೆ-ಉಣಲಿಕ್ಕೆ ಯಾವ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲದೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿದ್ದೇವೆ." 

ಆಗ ಅಕ್ಕ ಕುಟುಕಿದಳು: "ಉಣ್ಣಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟಿದೆ, ನಿಜ. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಯಾರ ಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುತ್ತೀರಿ? ಆಕಳುಗಳ ಜೊತೆ, ಹಂದಿಗಳ ಜೊತೆ ಏನು! ಒನಪು-ವೈಯ್ಯಾರ ಎಂಬುದರ ಗಂಧವೇ ನಿಮಗಿಲ್ಲ! ಇದ್ದಾಗ ಹೇಗೆ ಸಗಣಿಯ ಮೇಲೆ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೇರೋ, ಸತ್ತಾಗಲೂ ಹಾಗೇ. ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳೂ ಹಾಗೇ ಬಾಳುತ್ತಾರೆ!"

"ಅದರಲ್ಲೇನು ತಪ್ಪು? ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಒರಟು. ಆದರೆ ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ದಿಟವಾದ ಬದುಕು. ನೀವು ಪಟ್ಟಣದವರಿಗೆ ಒಂದಲ್ಲದೆ ಹತ್ತು ಚಪಲಗಳು. ನಿನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ದುಶ್ಚಟ ಹತ್ತಿಕೊಳ್ಳ ಬಹುದು. ಇಸ್ಪೀಟು, ಹೆಂಡ, ಹೆಣ್ಣು, ಇವೆಲ್ಲಾ .ಕೆಡುವುದಕ್ಕೆ ಹಾದಿಗಳು. ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ಇವೆಲ್ಲಾ ಹೆಚ್ಚು ಅನ್ನುವುದು ಸುಳ್ಳೇನು?"

ಮನೆಯ ಯಜಮಾನ ಪಹೋಮ್ ಅಲ್ಲೇ ಅಗ್ನಿಕುಂಡದ ಬೆಂಕಿಯ ಹತ್ತಿರ ಮಲಗಿದ್ದುಕೊಂಡೇ ಈ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ. "ಇದು ನಿಜವೇ!" ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ಅನ್ನಿಸಿತು. "ನಾವು ರೈತಮಕ್ಕಳು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಬೆವರು ಸುರಿಸಿ ಭೂಮಿತಾಯನ್ನು ಸೇವೆ ಮಾಡೋದರಲ್ಲೇ ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತೇವೆ. ಕೆಟ್ಟ ಆಲೋಚನೆಗಳು ನಮ್ಮ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರಲು ಅವಕಾಶವೇ ಇಲ್ಲ. ನಮಗೆ ಇರುವ ಸಮಸ್ಯೆ ಒಂದೇ - ಸಾಕಷ್ಟು ಭೂಮಿ ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವುದು. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಜಮೀನಿದ್ದಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಸೈತಾನನ ದಿಗಿಲೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ!"

ಹೆಂಗಸರು ತಮ್ಮ ಪಾನೀಯ ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಅದೂ ಇದೂ ಹರಟೆ ಹೊಡೆದರು. ಕಪ್ಪು-ಬಸಿಗಳನ್ನು ತೊಳೆದಿಟ್ಟು ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ನಿದ್ದೆ ಹೋದಋ. ಆದರೆ ಸೈತಾನ ಅಗ್ನಿಕುಂಡದ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲೇ ಅವಿತಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಇವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಗಮನಿಸುತ್ತ ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದ. ರೈತನ ಹೆಂಡತಿಯ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಅವಳ ಗಂಡನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎದ್ದ ಜಂಬವನ್ನು ಕಂಡು ಸೈತಾನ ಹಿಗ್ಗಿದ. ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಜಮೀನಿದ್ದರೆ ಸೈತಾನನಿಗೂ ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದನಲ್ಲವೇ!  "ಸರಿ! ಒಂದು ಕೈ ನೋಡೇ ಬಿಡೋಣ. ನಿನಗೆ ನಾನು ನಿನಗೆ ಬೇಕಾಗುವಷ್ಟು ಜಮೀನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಆ ಮೂಲಕವೇ ನಿನ್ನನ್ನು ವಶ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ!" ಎಂದು ಸೈತಾನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. 


(ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಿ)

---------
Kannada Translation of 'How much land does a man need?' by Leo Tolstoy
(c) 2014, C.P. Ravikumar.

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ

ಈ ಬ್ಲಾಗ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪೋಸ್ಟ್‌ಗಳು

"ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ" - ಒಂದು ಮರು ಓದು

ಇಮೇಜ್
ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್  "ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ" ಎನ್ನುವುದು ಕನ್ನಡ ಪ್ರಚಾರಗೀತೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದಿದರೆ ಅದು ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಕನ್ನಡಿಗರ ಜಾಯಮಾನಕ್ಕೆ ನೊಂದು, ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನಾರೂಪದಲ್ಲಿ  ಬರೆದ ಪದ್ಯ ಎಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ ಓ ಕರ್ನಾಟಕ ಹೃದಯ ಶಿವ! ಕರ್ನಾಟಕದ ಹೃದಯ ಮಿಡಿಯಬೇಕಾದದ್ದು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಭಾಷೆಗಳ ಮಿಡಿತವೇ ಹೆಚ್ಚು. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಇದು ಹಾಗೇ ಇತ್ತು, ಈಗಲೂ ಹಾಗೇ ಇದೆ!    ಹೇಗೆ ಶಿವ ತನಗೆ ಸಹಜವಾದ ಡಿಂಡಿಮ ಬಾರಿಸಬೇಕೋ ಹಾಗೇ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹೃದಯ-ಶಿವ ಕನ್ನಡವೆಂಬ ಡಿಂಡಿಮ ಬಾರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕವಿಯ ನೊಂದ ಮನದ ಮೊರೆ. "ಬಾರಿಸು ಕನ್ನಡ ಡಿಂಡಿಮವ "ಎಂಬಲ್ಲಿ "ಕನ್ನಡ" ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಒತ್ತು.  ಸತ್ತಂತಿಹರನು ಬಡಿದೆಚ್ಚರಿಸು! ಕಚ್ಚಾಡುವರನು ಕೂಡಿಸಿ ಒಲಿಸು! ಹೊಟ್ಟೆಯ ಕಿಚ್ಚಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರ್ ಸುರಿಸು! ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಳುವ ತೆರದಲಿ ಹರಸು! ಕನ್ನಡ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು  ಕುವೆಂಪು ಮನಗಂಡಿದ್ದರು. ಏಕೀಕರಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ಒಡಕು ಧ್ವನಿಗಳಿದ್ದವು.  "ಅಖಂಡ ಕರ್ನಾಟಕ" ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಒಡಕು ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಎತ್ತುವ ಜನನಾಯಕರ ಬಗ್ಗೆ ಕುವೆಂಪು "ಮುಚ್ಚು ಬಾಯಿ" ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಡುಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡಗೀತೆ - ಒಂದು ಸರಳ ಅರ್ಥವಿವರಣೆ

ಇಮೇಜ್
ಸಿ. ಪಿ. ರವಿಕುಮಾರ್  ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡಗೀತೆಯನ್ನು ಹಾಡುವವರಿಗೆ/ಕೇಳುವವರಿಗೆ  ಅದರ ಅರ್ಥ ತಿಳಿಯದೇ ಇದ್ದರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರಹವನ್ನು ಅವರು ಓದಬಹುದು. ಆದಷ್ಟೂ ಸರಳವಾಗಿ ಕವಿತೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ.   ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ  ಕುವೆಂಪು ಭಾರತವನ್ನು ತಾಯಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಮಗಳಂತೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.  ಇದನ್ನು ಅವರು ರಚಿಸಿದ್ದು ತಮ್ಮ ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲಿ. ಭಾರತಮಾತೆಯ ಮಗಳಾದ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ನಾಡಗೀತೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಗೀತೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅತ್ತ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ, ಇತ್ತ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಂಡಾಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಕುವೆಂಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನೂ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯವನ್ನೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ನಾಡಗೀತೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿ. ಜೈ ಭಾರತ ಜನನಿಯ ತನುಜಾತೆ ಜಯಹೇ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತೆ! ಇಲ್ಲಿ ಕುವೆಂಪು ಭಾರತವನ್ನು ತಾಯಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಮಗಳಂತೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತಮಾತೆಯ ಮಗಳಾದ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ನಾಡಗೀತೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಗೀತೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅತ್ತ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ, ಇತ್ತ ಕರ್ನಾಟಕಮಾತೆಯ ಹಿರಿಮೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಂಡಾಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಕುವೆಂಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನೂ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯವನ್ನೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಆಡು ಮುಟ್ಟದ ಸೊಪ್ಪಿಲ್ಲ (ಹರಟೆ)

ಇಮೇಜ್
ಸಿ ಪಿ ರವಿಕುಮಾರ್  ಮಾ ಡುವವರು ಆಡರು, ಆಡುವವರು ಮಾಡರು ಎನ್ನುವುದು ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಮಾತಾಯಿತು. ಇಂದು ಯಾವುದೇ ವಸ್ತುವನ್ನು (ತಯಾರು) ಮಾಡಿದವರು ಆsಡ್ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅವರನ್ನು ಯಾರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ?  ಉದಾಹರಣೆಗೆ  ಒಂದು ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹವನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ದೋಸೆಯ ಘಮಘಮ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಿ ಅಥವಾ ದೋಸೆಗೂ   ಹಂಚಿಗೂ ನಡೆಯುವ  ಚೊಂಯ್  ಎಂಬ ಪ್ರೇಮಸಲ್ಲಾಪದಿಂದ  ಆಕರ್ಷಿತರಾಗಿ ಜನ ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ಮುತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ ಒಂದಿತ್ತು. ದೋಸೆ ಎಂದರೆ ಬರೀ ದೋಸೆ ಮಾತ್ರ ಆಗಿದ್ದ ಕಾಲವದು. ಇದು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಇನೊವೇಶನ್ ಯುಗ! ಒಂದು ತೊಂಬತ್ತೊಂಬತ್ತು ವಿಧದ ದೋಸೆಗಳಾದರೂ ಇಂದು ಇವೆ.  "ಚಿನ್ನದ ಬಣ್ಣ ಬರುವವರೆಗೂ ಕಾವಲಿಯ ಮೇಲೆ ಬೇಯಿಸಿ" ಎಂಬ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ಹಿಂದೆ ಅಡುಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು. ಇಂದು ಈ ಸೂಚನೆಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ಅರ್ಥವಿದೆ! ಏಕೆಂದರೆ ಚಿನ್ನದ ಹಾಳೆಯನ್ನೇ  ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಪಲ್ಯದ ಮೇಲೆ ಏರಿಸಿ ಗೋಲ್ಡನ್ ದೋಸಾ ತಯಾರಿಸಿದ್ದಾರೆ!  ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಮಾತು ಎಲ್ಲಿಗೋ ಹೋಯಿತು.  ಉಪಾಹಾರಗ್ರಹದಲ್ಲಿ  ಇಂಥ ಹೊಸಹೊಸ ಬಗೆಯ ದೋಸೆಗಳನ್ನು  ಮಾಡಿದವನು  ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಆಡದಿದ್ದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ? ತನಗೆ ಸಾಟಿಯೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಜಂಬ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಸಾಲೆದೋಸೆಗೆ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಪೈಪೋಟಿಯಾಗಿ ಪೀಟ್ಜಾ, ಬರ್ಗರ್ ಬಂದಿವೆ! ಹೀಗಾಗಿ ...
ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ